سیستم اعلام حریق

سیستم اعلام حریق جهت هشدار در شرایط اضطراری طراحی شده است تا بتوانیم برای محافظت از خود، کارکنان و عموم مردم اقدام کنیم.هشدارهای آتش نشانی در ادارات، کارخانه ها و ساختمان های عمومی نصب شده اند که بخشی از روال روزمره ما هستند، اما اغلب تا زمانی که یک وضعیت اضطراری پیش نیاید نادیده گرفته می شوند و در آن زمان ممکن است جان ما را نجات دهند.

روش تشخیص هر چه که باشد، زنگ هشدار برای هشدار به افراد حاضر در ساختمان از احتمال آتش سوزی و تخلیه کار می کنند.سیستم اعلام حریق همچنین ممکن است دارای یک سیستم سیگنال از راه دور باشد که می تواند از طریق ایستگاه مرکزی به آتش نشانی هشدار دهد.

“مغز” سیستم دتکتورآتش، پانل کنترل هشدار آتش است. این هاب مرکزی برای همه سیگنال‌های دیتکتور است که باید به آن متصل شوند و دارای نشانگر وضعیت به کاربران میباشد.این سیستم  همچنین می‌تواند برای شبیه‌سازی زنگ هشدار برای استفاده در تمرین‌های معمول آتش‌سوزی و تخلیه راه‌اندازی شود، بنابراین همه کارکنان می‌دانند در صورت وقوع آتش‌سوزی واقعی چه اقدامی انجام دهند.

انواع دتکتورهای اعلام حریق

در هسته یک سیستم اعلام حریق، دستگاه‌های تشخیص آتش قرار دارند، از دتکتورهای دود هوشمند پیچیده گرفته تا فعال کردن دستی، طیف گسترده‌ای از انواع مختلف وجود دارد، اما در اینجا آنها را به گروه‌هایی تقسیم میکنیم که عبارتند از:

• آشکارسازهای حرارتی
• دتکتورهای دود
• آشکارسازهای مونوکسید کربن
• دتکتورهای چند سنسوری
• اعلام حریق دستی (فشاری)

1- دتکتورهای حرارتی

دتکتورهای حرارتی می توانند بر اساس دمای ثابت کار کنند، جایی که اگر دما از مقدار از پیش تعیین شده فراتر رفت، زنگ هشدار را به صدا درمی آید .

معمولا دتکتورهای حرارتی به روشی مشابه فیوز الکتریکی کار می کنند که حاوی یک آلیاژ یوتکتیک هستند که با رسیدن به دمای معینی به گرما حساس است و آلیاژ از جامد به مایع تبدیل می شود که به نوبه خود باعث ایجاد زنگ هشدار می شود.

2- دتکتورهای دود

سه نوع اصلی از دتکتورهای دود وجود دارد که عبارتند از:

•  یونیزاسیون
•  پراکندگی نور
• از بین بردن نور